Sunday, October 25, 2015

25-10-2015

एक राजा था। उसने दस खूंखार जंगली कुत्ते पाल रखे थे।



 उसके दरबारियों और मंत्रियों से जब कोई मामूली सी भी गलती हो जाती तो वह उन्हें उन कुत्तों को ही खिला देता।



एक बार उसके एक विश्वासपात्र सेवक से एक छोटी सी भूल हो गयी,

 राजा ने उसे भी उन्हीं कुत्तों के सामने डालने का हुक्म सुना दिया।



उस सेवक ने उसे अपने दस साल की सेवा का वास्ता दिया,

मगर राजा ने उसकी एक न सुनी।



फिर उसने अपने लिए दस दिन की मोहलत माँगी जो उसे मिल गयी।



अब वह आदमी उन कुत्तों के रखवाले और सेवक के पास गया

और उससे विनती की कि वह उसे दस दिन के लिए अपने साथ काम करने का अवसर दे।



किस्मत उसके साथ थी, उस रखवाले ने उसे अपने साथ रख लिया।



दस दिनों तक उसने उन कुत्तों को खिलाया, पिलाया, नहलाया, सहलाया और खूब सेवा की।



आखिर फैसले वाले दिन राजा ने जब उसे उन कुत्तों के सामने फेंकवा दिया तो वे उसे चाटने लगे, उसके सामने दुम हिलाने और लोटने लगे।



राजा को बड़ा आश्चर्य हुआ।

उसके पूछने पर उस आदमी ने बताया कि महाराज इन कुत्तों ने मेरी मात्र दस दिन की सेवा का इतना मान दिया

बस महाराज ने वर्षों की सेवा को एक छोटी सी भूल पर भुला दिया।



राजा को अपनी गलती का अहसास हो गया।

और उसने उस आदमी को तुरंत भूखे मगरमच्छों के सामने डलवा दिया।

सीख:- आखिरी फैसला मैनेजमेंट का ही होता है उसपर कोई सवाल नहीं उठाया जा सकता…



प्राइवेट कर्मचारियों को समर्पित
**********************************
એક આખું ગ્રુપ કોલેજ
છોડ્યાના ઘણા વર્ષો પછી
પાછું ભેગું થયું.
બધાજ મિત્રો સેટ હતા અને
ઘણા પૈસા કમાઈ રહ્યા હતા.
એ લોકો પોતાના ફેવરેટ
પ્રોફેસરના ઘરે ભેગા થયા.
પ્રોફેસર સાહેબે એમના
કરીયર વિષે પૂછ્યું
ધીરે ધીરે વાત જીવન માં
વધતા સ્ટ્રેસ અને કામ ના
વધતા પ્રેશર પર આવી ગઈ.
આ મુદ્દા પર બધાજ એકમત હતા,
ભલે એ હવે આર્થિક રીતે ઘણા
મજબુત હતા પણ હવે
એમના જીવનમાં એ મજા,
સુખ અને શાંતિ નથી જે પહેલા હતી.
પ્રોફેસર સાહેબ ખૂબ ધ્યાનથી
વાત સાંભળી રહ્યા હતા,
એ અચાનક ઉભા થયા અને
કિચનમાં જઈને પાછા આવ્યા
અને બોલ્યા,,
'ડીયર સ્ટુડન્ટ'
હું તમારા બધા માટે ગરમા ગરમ
'કોફી' બનાવીને આવ્યો છું,
પણ પ્લીઝ તમે બધા કિચનમાં જઈને
પોત-પોતાના માટે 'કપ' લેતા આવો.
છોકરાઓ ઝડપથી અંદર ગયા
ત્યાં જાત જાતના કપ મુક્યા હતા,
બધાજ પોતાના માટે સારામાં સારો
કપ શોધવા લાગ્યા.
કોઈએ ક્રિસ્ટલ નો શાનદાર કપ
ઉઠાવ્યો તો કોઈએ પોર્શીલેન નો કપ લીધો, તો કોઈએ કાચનો કપ સિલેક્ટ કર્યો.
બધાના હાથમાં કોફી આવી ગઈ
પછી પ્રોફેસર સાહેબ બોલ્યા,
"જો તમે ધ્યાન આપ્યું હોય તો,
જે કપ દેખાવમાં શાનદાર અને
મોઘાં હતા તમે એજ કપ લીધા છે,
સાધારણ દેખાતા કપની તરફ જોયું પણ નથી."
જ્યાં એક તરફ આપણા માટે સૌથી શ્રેષ્ઠ
વસ્તુની ઝંખના રાખવી એક નોર્મલ વાત છે,
ત્યાં બીજી તરફ એ આપણા જીવન માં
સ્ટ્રેસ અને પ્રોબ્લેમ્સ લઈને આવે છે..
ફ્રેન્ડસ, એતો પાક્કું છે કે કપ
કોફીની ક્વોલીટીમાં કોઈ બદલાવ નથી લાવતો,
એ તો બસ એક સાધન છે
જેના માધ્યમથી તમે કોફી પીવો છો.
અસલમાં તમને જે જોઈતું હતું
એ માત્ર કોફી હતી, કપ નહિ.
છતાંય તમે બધા શ્રેષ્ઠ કપ ની પાછળજ ભાગ્યા,
અને પોતાનો કપ લીધા બાદ બીજાના કપ ને
નિહાળવા લાગ્યા.
હવે એક વાતને દયાનથી સાંભળો,
"આપણું જીવન કોફી સમાન છે,
આપણી નોકરી, પૈસા,
પોઝીશન કપ સમાન છે.
એ બસ જીવન જીવવાના સાધનો છે
ખુદ જીવન નહિ... અને
આપણી પાસે કયો કપ છે
એ ના તો આપણા જીવન ને
ડીફાઇન કરે છે, ના તો એને ચેન્જ કરે છે.
કોફી ની ચિંતા કરો, કપ ની નહિ...
દુનિયાના સૌથી ખુશકિસ્મત લોકો એ નથી
જેની પાસે બધુંજ સર્વ શ્રેષ્ઠ છે,
પણ એ લોકો છે જેની પાસે જે છે એનો સર્વ શ્રેષ્ઠ
 ઉપયોગ કરીને જીવન ને રંગીન બનાવે છે,મોજ માણે છે, અને ભરપુર જીવન જીવે છે.

*સાદગી થી જીવો,
*સૌને પ્રેમ કરો,
*સૌનો ખ્યાલ રાખો,
*જીવન નો આનંદ લો.
*એકબીજા સાથે
જોડાયેલા રહો.
*આ જ સાચું જીવન છે.
**************************************
एक सत्य यह है की :-
"अगर जिन्दगी इतनी अच्छी होती तो हम इस दुनिया में रोते- रोते न आते.....!!

मगर एक मीठा सत्य यह भी है की :-
"अगर यह जिन्दगी बुरी होती तो जाते-जाते लोगों को
 रुलाकर न जाते...!!

रहता हूं किराये की काया में...

रोज़ सांसों को बेच कर किराया चुकाता हूं....

मेरी औकात है बस मिट्टी
जितनी...

बात मैं महल मिनारों की कर जाता हूं...

जल जायेगी ये मेरी काया एक दिन...

फिर भी इसकी खूबसूरती
पर इतराता हूं....

मुझे पता है मैं खुद के सहारे श्मशान तक भी ना जा सकूंगा...

इसीलिए ज़माने में दोस्त बनाता हूँ ...
**************************
અરમાન એટલાં પણ ઉંચા ના હોવા જોઈએ કે...
સ્વમાન ગીરવે મુકવું પડે,

બાકી તો જાત આખી વેચી મારીએ તો પણ...
શોખ અધૂરા રહી જાય..!!!

જિંદગીની સાર્થકતા સમજી લઈએ નહિતર...

બસના કંડકટર જેવું જીવન બની રહેશે..
મુસાફરી રોજ કરવાની ને જવાનું કયાંય નહીં..
*******************************
I liked this msg .. Felt like sharing
Are we earning to pay builders and interior designers, caterers and decorators? 

Whom do we want to impress with our highly inflated house properties & fat weddings?

Do you remember for more than two days what you ate at someone's marriage?

Why are we working like dogs in our prime years of life?

How many generations do we want to feed?

Most of us have two kids. Many have a single kid.

How much is the "need" and how much do we actually "want"??
Think about it.

Would our next generation be incapable to earn, that we save so much for them!?!

Can not we spare one and a half days a week for friends, family and self??

Do you spend even 5% of your monthly income for your self enjoyment?
Usually...No.

Why can't we enjoy simultaneously while we earn?  

Spare time to enjoy before you have slipped discs and large prostates.

We don't own properties, we just have temporary name on documents.

GOD laughs sarcastically, when someone says,
"I am the owner of this land"!!   

Do not judge a person only by the length of his car.

Many of our science and maths teachers were great personalities riding on scooters!!   

It is not bad to be rich, but it is very unfair, to be only rich.

Let's get a LIFE, before life gets us, instead....


One day, all of us will get  separated  from each other; we will miss our conversations of everything & nothing; the dreams that we had.

Days will pass by, months, years, until this contact becomes rare... One day our children will see our pictures and ask 'Who are these people?' And we will smile with invisible tears  because a heart is touched with a strong word and you will say: 'IT WAS THEM THAT I HAD THE BEST DAYS OF MY LIFE WITH'.

Send this to all your friends that you will never forget.

Put this on the whatsapp of those who made you smile in any type of way.

It might surprise you but look at how many will be sent back.

Thank you for making me smile for sometime in my life.
******************************************