Saturday, August 12, 2017

WhatsApp Collection 19

तेरी बुराइयों को हर अख़बार कहता है,
और तू मेरे गांव को गँवार कहता है   //

ऐ शहर मुझे तेरी औक़ात पता है  //
तू चुल्लू भर पानी को भी वाटर पार्क कहता है  //

थक  गया है हर शख़्स काम करते करते  //
तू इसे अमीरी का बाज़ार कहता है।

गांव  चलो वक्त ही वक्त  है सबके पास  !!
तेरी सारी फ़ुर्सत तेरा इतवार कहता है //

मौन  होकर फोन पर रिश्ते निभाए जा रहे हैं  //
तू इस मशीनी दौर  को परिवार कहता है //

जिनकी सेवा में खपा  देते थे जीवन सारा,
तू उन माँ बाप  को अब भार कहता है  //

वो मिलने आते थे तो कलेजा साथ लाते थे,
तू दस्तूर  निभाने को रिश्तेदार कहता है //

बड़े-बड़े मसले हल करती थी पंचायतें //
तु  अंधी भ्रष्ट दलीलों को दरबार  कहता है //

बैठ जाते थे अपने पराये सब बैलगाडी में  //
पूरा परिवार  भी न बैठ पाये उसे तू कार कहता है  //

अब बच्चे भी बड़ों का अदब भूल बैठे हैं //
तू इस नये दौर  को संस्कार कहता है  *.//

શુભ સવાર
*******************
This is very interesting. I tried it. These are words, initially you have difficulty in reading it, later your brain will interpret it correctly,  give chance to these words, to speak for your brain

 7H15                    M3554G3

53RV35          7O      PR0V3

H0W         0UR      M1ND5      C4N

D0         4M4Z1NG       7H1NG5!

1MPR3551V3            7H1NG5!

1N        7H3       B3G1NN1NG

17        WA5      H4RD      BU7

N0W,       0N    7H15       LIN3

Y0UR         M1ND      1S

R34D1NG 17         4U70M471C4LLY

W17H0U7            3V3N

7H1NK1NG      4B0U7     17,

B3      PROUD!        0NLY

C3R741N          P30PL3     C4N

R3AD           7H15!

PL3453         F0RW4RD     1F

U      C4N      R34D      7H15

Good example of a Brain Study:  If you can read this your mind is still young.
**********************************
जानकारी काबीले तारीफ है... गौर किजीये !

I N D I A N   R  U  L E  R  S

गुलाम वंश
1=1193 मुहम्मद  घोरी
2=1206 कुतुबुद्दीन ऐबक
3=1210 आराम शाह
4=1211 इल्तुतमिश
5=1236 रुकनुद्दीन फिरोज शाह
6=1236 रज़िया सुल्तान
7=1240 मुईज़ुद्दीन बहराम शाह
8=1242 अल्लाउदीन मसूद शाह
9=1246 नासिरुद्दीन महमूद
10=1266 गियासुदीन बल्बन
11=1286 कै खुशरो
12=1287 मुइज़ुदिन कैकुबाद
13=1290 शमुद्दीन कैमुर्स
1290 गुलाम वंश समाप्त्
(शासन काल-97 वर्ष लगभग )

👉खिलजी वंश
1=1290 जलालुदद्दीन फ़िरोज़ खिलजी
2=1296
अल्लाउदीन खिलजी
4=1316 सहाबुद्दीन उमर शाह
5=1316 कुतुबुद्दीन मुबारक शाह
6=1320 नासिरुदीन खुसरो  शाह
7=1320 खिलजी वंश स्माप्त
(शासन काल-30 वर्ष लगभग )

👉तुगलक  वंश
1=1320 गयासुद्दीन तुगलक  प्रथम
2=1325 मुहम्मद बिन तुगलक दूसरा  
3=1351 फ़िरोज़ शाह तुगलक
4=1388 गयासुद्दीन तुगलक  दूसरा
5=1389 अबु बकर शाह
6=1389 मुहम्मद  तुगलक  तीसरा
7=1394 सिकंदर शाह पहला
8=1394 नासिरुदीन शाह दुसरा
9=1395 नसरत शाह
10=1399 नासिरुदीन महमद शाह दूसरा दुबारा सता पर
11=1413 दोलतशाह
1414 तुगलक  वंश समाप्त
(शासन काल-94वर्ष लगभग )

👉सैय्यद  वंश
1=1414 खिज्र खान
2=1421 मुइज़ुदिन मुबारक शाह दूसरा
3=1434 मुहमद शाह चौथा
4=1445 अल्लाउदीन आलम शाह
1451 सईद वंश समाप्त
(शासन काल-37वर्ष लगभग )

👉लोदी वंश
1=1451 बहलोल लोदी
2=1489 सिकंदर लोदी दूसरा
3=1517 इब्राहिम लोदी
1526 लोदी वंश समाप्त
(शासन काल-75 वर्ष लगभग )

👉मुगल वंश
1=1526 ज़ाहिरुदीन बाबर
2=1530 हुमायूं
1539 मुगल वंश मध्यांतर

👉सूरी वंश
1=1539 शेर शाह सूरी
2=1545 इस्लाम शाह सूरी
3=1552 महमूद  शाह सूरी
4=1553 इब्राहिम सूरी
5=1554 फिरहुज़् शाह सूरी
6=1554 मुबारक खान सूरी
7=1555 सिकंदर सूरी
सूरी वंश समाप्त,(शासन काल-16 वर्ष लगभग )

मुगल वंश पुनःप्रारंभ
1=1555 हुमायू दुबारा गाद्दी पर
2=1556 जलालुदीन अकबर
3=1605 जहांगीर सलीम
4=1628 शाहजहाँ
5=1659 औरंगज़ेब
6=1707 शाह आलम पहला
7=1712 जहादर शाह
8=1713 फारूखशियर
9=1719 रईफुदु राजत
10=1719 रईफुद दौला
11=1719 नेकुशीयार
12=1719 महमूद शाह
13=1748 अहमद शाह
14=1754 आलमगीर
15=1759 शाह आलम
16=1806 अकबर शाह
17=1837 बहादुर शाह जफर
1857 मुगल वंश समाप्त
(शासन काल-315 वर्ष लगभग )

👉ब्रिटिश राज (वाइसरॉय)
1=1858 लॉर्ड केनिंग
2=1862 लॉर्ड जेम्स ब्रूस एल्गिन
3=1864 लॉर्ड जहॉन लोरेन्श
4=1869 लॉर्ड रिचार्ड मेयो
5=1872 लॉर्ड नोर्थबुक
6=1876 लॉर्ड एडवर्ड लुटेनलॉर्ड
7=1880 लॉर्ड ज्योर्ज रिपन
8=1884 लॉर्ड डफरिन
9=1888 लॉर्ड हन्नी लैंसडोन
10=1894 लॉर्ड विक्टर ब्रूस एल्गिन
11=1899 लॉर्ड ज्योर्ज कर्झन
12=1905 लॉर्ड गिल्बर्ट मिन्टो
13=1910 लॉर्ड चार्ल्स हार्डिंज
14=1916 लॉर्ड फ्रेडरिक सेल्मसफोर्ड
15=1921 लॉर्ड रुक्स आईजेक रिडींग
16=1926 लॉर्ड एडवर्ड इरविन
17=1931 लॉर्ड फ्रिमेन वेलिंग्दन
18=1936 लॉर्ड एलेक्जंद लिन्लिथगो
19=1943 लॉर्ड आर्किबाल्ड वेवेल
20=1947 लॉर्ड माउन्टबेटन

ब्रिटिस राज समाप्त शासन काल 90 वर्ष लगभग

🇮🇳आजाद भारत,प्राइम मिनिस्टर🇮🇳
1=1947 जवाहरलाल नेहरू
2=1964 गुलजारीलाल नंदा
3=1964 लालबहादुर शास्त्री
4=1966 गुलजारीलाल नंदा
5=1966 इन्दिरा गांधी
6=1977 मोरारजी देसाई
7=1979 चरणसिंह
8=1980 इन्दिरा गांधी
9=1984 राजीव गांधी
10=1989 विश्वनाथ प्रतापसिंह
11=1990 चंद्रशेखर
12=1991 पी.वी.नरसिंह राव
13=अटल बिहारी वाजपेयी
14=1996 ऐच.डी.देवगौड़ा
15=1997 आई.के.गुजराल
16=1998 अटल बिहारी वाजपेयी
17=2004 डॉ.मनमोहनसिंह
18=2014 से  नरेन्द्र मोदी

764 सालों  बाद मुस्लिमों तथा अंग्रेज़ों के ग़ुलामी से आज़ादी मिली है। ये हिन्दुओं का देश है। यहाँ बहुसंख्यक होते हुए भी हिन्दू अपने ही देश ग़ुलाम बन के रहे और आज लोग कह रहे है। हिन्दू साम्प्रदायिक हो गए ,,,,,,,,.....
 सदियों बाद नरेन्द्र मोदी तथा  महाराज बाबा योगी आदित्यनाथ जी के रूप में हिन्दू की सरकार आयी है। सभी भारतियों को इन पर गर्व करना चाहिए।
🚩🚩🚩🚩🚩
****************************
Wife sent text to hubby

“Hi I will get late, please cook dinner, then wash all dirty dishes and make sure you prepare our bed and put kids to sleep before I return.”

She sent another text, “And I forgot to tell you,,, I have bought a bottLe of Scotch for you”

He texted “OMG really?”

She replied – “No I just wanted to make sure you got my first message”….!!
****************************
मैं औऱ मेरी तनहाई,
अक्सर ये बाते करते है।
ज्यादा पीऊं या कम,
व्हिस्की पीऊं या रम।

या फिर तोबा कर लूं,
कुछ तो अच्छा कर लूं।
हर सुबह तोबा हो जाती है,
शाम होते होते फिर याद आती है।
क्या रखा है जीने में,
असल मजा है पीने में।

फिर ढक्कन खुल जाता है,
फिर नामुराद जिंदगी का मजा आता है।
रात गहराती है,
मस्ती आती है।
कुछ पीता हूं,
कुछ छलकाता हूं।

कई बार पीते पीते,
लुढ़क जाता हूं।
फिर वही सुबह,
फिर वही सोच।
क्या रखा है पीने में,
ये जीना भी है कोई जीने में!
सुबह कुछ औऱ,
शाम को कुछ औऱ।

थोड़ा गम मिला तो घबरा के पी गए,
थोड़ी ख़ुशी मिली तो मिला के पी गए,
यूँ तो हमें न थी ये पीने की आदत...
शराब को तनहा देखा तो तरस खा के पी गए।😔😔
************************
🌹🙏🏻नमस्ते. सुप्रभात.🌹 💦💦ખાંગા થઈને તુટી પડેલાં મેઘને બે શબ્દો....💦💦

આ રીતે વહાલ કંઈ કરાય?
ઊભરાયું હોય હેત ટપલીક બે મારીએ પણ સીધો
કાંઈ ધુંબો મરાય?

ઓચિંતા આવીને ધાબા લઞ ઊછળીને
કરવાનુ આવુ તોફાન?
શેરિયુંમા તરતી ઇ કાગળની હોડિયુંનું થોડુંક તો રાખવુંતું ધ્યાન?
ગામ આખું આવે ભાઇ નદીયું માં નહાવાપણ
નદીયું થી ગામમાં ઘરાય?
આ રીતે વહાલ કંઇ કરાય?

એવુ તો કેવુ વરસાવ્યુ પળભરમા તો આંખ્યુ પણ
ઓવરફલો થાય?
ધસમસવું સારું,પણ આટલું તો નહીં જ જેમા છેવટ એક ડૂમો રહી જાય.
ખેતર,અબોલ જીવ શ્વાસ ચૂકી જાય એવો ભીનો
કાંઈ ચીંટીયો ભરાય?
આ રીતે વહાલ કંઈ કરાય?....

~ કૃષ્ણ  દવે
******************************
मेरी ज़िंदगी

थोड़ा थक सा जाती हूँ अब मैं...
इसलिए, दूर निकलना छोड़ दिया है,
पर ऐसा भी नही हैं कि अब...
मैंने चलना ही छोड़ दिया है।

फासलें अक्सर रिश्तों में...
अजीब सी दूरियां बढ़ा देते हैं,
पर ऐसा भी नही हैं कि अब मैंने...
अपनों से मिलना ही छोड़ दिया है।

हाँ जरा सा अकेला महसूस करतीहूँ ...
खुद को अपनों की ही भीड़ में,
पर ऐसा भी नहीं है कि अब मैंने....
अपनापन ही छोड़ दिया।

याद तो करती हूँ मैं सभी को...
और परवाह भी करतीहूँ सब की,
पर कितनी करती हूँ...
बस  बताना छोड़ दिया ।।
*******************************
Smile .. By :: Amrish Mehta
નેવું વરસનાં અમેરીકન કાકા કાકી વચ્ચેનો સંવાદ ( બન્ને યાદ રાખવામાં મારા જેવા મહાન છે ! )
કાકા: હું રસોડામાં જઉં છું. તારે માટે કાંઈક લેતો આવું ?
કાકી: આઈસક્રીમનો કપ લાવજો. લખી લો , નહીં તો ભુલી જશો.
કાકા: ના, ના, યાદ રહેશે.
કાકી: ઉપર સ્ટ્રોબેરી મુકશો?
કાકા: ચોક્કસ.
કાકી: લખી લો ને. ભુલી જશો.
કાકા: અરે, એમ તે હોય?
કાકી: તો એમ કરો, આઈસક્રીમ ઉપર ક્રીમ પણ મુકજો. લો, હવે તો લખી જ લો, ભુલી જવાશે.
કાકા: અરે! અમે કોણ ? સીપાઈ બચ્ચા.
અડધો કલાક પછી, કાકા બોડું માથું ખંજવાળતાં; ડીશમાં સેવ મમરા લઈને પાછા આવ્યા.
કાકી: જો હું કહેતી હતી ને ? ભુલી જ ગયા ને? મેં જોડે બુંદી લાવવાનું નહોતું કહ્યું?
*******************************
કયાંક એવું તો નહી બને ને કે
વીસ પચ્ચીસ વરસ પછી
આપણે માતૃભાષા ગુજરાતી
બચાવવાની ચર્ચા પણ
અંગ્રેજીમાં કરવી પડશે,,,?

કમ્પ્યુટરના કાળઝાળ યુગમાં
કકાનો સ્વાદ સુકકો
થાતો જાય છે,
બારખડી
રીતસર પોતાના અસ્તિત્વને
ટકાવવા માટે લડી રહી છે.

ક–
કલમનો ‘ક’
ખરેખર ઘાયલ થઇ ગયો છે
કોઇ તો મલમ ચોપડો,,

ખ–
ખડીયાનાં ‘ખ’
ની શ્યાહી ખૂટી ગઈ છે.

ગ–
ગણપતિને બદલે ગુગલનો
‘ગ’ગોખાતો જાય છે.

ઘ–
અમે બે અને અમારા એક
ઉપર ઘરનો ‘ઘ’
પૂર્ણવિરામ પામી ગયો છે.

ચ–
ચકલીનો ‘ચ’ખોવાઇ
ગયો છે મોબાઇલના
ટાવરો વચ્ચે....

છ–
છત્રીના ‘છ’ઉપર જ
માતૃભાષાને પ્રેમ કરનારા
લોકોનો વરસાદ
ઓછો થઇ ગયો છે.

જ –
જમરૂખનો ‘જ’જંકફૂડમાં
ફુગાઇ ગયેલા ખમણ જેવા
બચ્ચાઓ જન્માવી રહ્યો છે.

ટ –
ટપાલીનો ‘ટ’તો ટેબ્લેટ
અને ટવીટરના યુગમાં
ટીંગાય ગયો છે.,,,,
એક જમાનામાં ટપાલીની
રાહ આખુ ગામ જોતુ હતુ,
હવે આખા ગામની રાહ
ટપાલી જોવે છે કે કોક તો
ટપાલ લખશે હજુ,,,?

ઠ– ઠળિયા થૂંકી થૂંકીને
બોર ખાતી આખી પેઢીને
બજારમાંથી કોઇ
અપહરણ કરી ગ્યુ છે.

ડ–
ડગલા તરફ કોઇએ ધ્યાન
નથી દીધુ એટલે ઇ
મનોચિકિત્સકની દવા
લઇ રહ્યો છે.

ઢ–
એ.સી.સ્કૂલોમાં ભણતા
આજના બચ્ચાઓને
પાણાના ઢગલાના ‘ઢ’
ની સ્હેજ પણ કિંમત નથી.

ણ–
ની ફેણ લોહી લુહાણ
થઇ ગઇ છે પણ કોઇને
લૂંછવાનો સમય કયાં,,?

ત–
વીરરસનો લોહી તરસ્યો
તલવાનો ‘ત’હવે માત્ર
વાર્ષિકોત્સવના રાસમાં
કયાંક કયાંક દેખાય છે,,

થ–
થડનો ‘થ’ થપ્પાદામાં
રીસાઇને સંતાઇ ગયો છે
કારણ કે એ સંતાનો થડ
મુકીને કલમની ડાળુએ
ચોંટયા છે,,,

દ –
દડાનો ‘દ’માં કોઇએ
પંચર પાડી દીધુ છે એટલે
બિચાકડો દડો દવાખાનામાં
છેલ્લાશ્ર્વાસ પર છે,,

ધ–
ધજાનો ‘ધ’ધરમની
ધંધાદારી દુકાનોથી અને
ધર્મના નામે થતા હુલ્લડો
જોઇને મોજથી નહી પણ
ડરી ડરીને ફફડી રહ્યો છે.,,

ન–
ઇલેકટ્રોનિક આરતીની વચ્ચે
નગારાના ‘ન’ નો અવાજ
સંભળાય છે કોને,,?

પ–
પતંગનો ‘પ’તો બહુ મોટો
માણસ થઇ ગયો છે અને
હવે પાંચસો કરોડના
કાઇટ ફેસ્ટીવલ નામે
ઓળખાય છે.,,

ફ–
L.E.D. લાઇટના
અજવાળામાં ફાનસનો ‘ફ’
માત્ર ફેસબુક પર દેખાય છે.

બ–
બુલફાઇટના ક્રેઝની વચ્ચે
બકરીના ‘બ’ને બધાયે
બેન્ડ વાળી દીધો છે.,,

ભ–
મોબાઇલ અને કમ્પ્યુટરની
અધતન રમતો,
ભમરડાના‘ભ’ને
ભરખી ગઇ છે.

મ–
મરચાનો ‘મ’ હવે કેપ્સીકમ
થઇ ગયો છે ને મોબાઇલના
સ્ક્રીન સેવર પર ડોકાયા કરે છે.

ય –
ગાયને ગાયનો ‘ય’ બંને
બિચારા થઇને કત્તલખાને
રોજ કપાયા કરે છે.

ર–
રમતનો ‘ર’ તો સિમેન્ટના
જંગલો જેવા શહેરોની સાંકડી
ગલીઓમાં અને ઉંચા ઉંચા
ફલેટની સીડીઓ ઉતરતાં-
ઉતરતાં જ ગુજરી ગયો છે.,,

લ–
લખોટીનો ‘લ’ તો ભેદી રીતે
ગુમ છે, કોઇને મળે તો કહેજો.,,

વ–
વહાણના ‘વ’ એ તો કદાચ
હાજી કાસમની વીજળી સાથે જ
જળ સમાધિ લઇ લીધી છે.

સ –
સગડીનો ‘સ’માં કોલસા
ખૂટી જવાની અણી માથે છે.,,

શ –
એટલે જ કદાચ શકોરાના
‘શ’ને નવી પેઢી પાસે
માતૃભાષા બચાવવાની
ભીખ માંગવા નોબત આવી છે.

ષ–
ફાડીયા ‘ષ’એ તો ભાષાવાદ,
કોમવાદ અ પ્રદેશવાદના
દ્રશ્યો જોઇને છાનો મૂનો
આપઘાત કરી લીધો છે.,,

હ –
હળનો ‘હ’ તો વેચાય ગ્યો છે
અને એની જમીન ઉપર
મોટા મોટા મોંઘા
મોલ ખડકાય ગ્યા છે.,,

ળ–
પહેલા એમ લાગતું હતું કે
એક ‘ળ’જ કોઇનો નથી.
પરંતુ હવે એમ લાગે છે કે
જાણે આખી બારખડી જ
અનાથ થઇ ગઇ છે.,,

ક્ષ/જ્ઞ –
ક્ષાત્રત્વની જેમ માતૃભાષાના
રખોપા કરવાનો જ્ઞાનયજ્ઞ
કયા ચોઘડીયે
શરૂ કરીશું આપણે સૌ ,,,?

       
સ્કર્ટ મીડી પહેરેલી
અંગ્રેજી માસીએ ઘર
પચાવી પાડયું છે. અને
સાડી પહેરેલી ગુજરાતી મા
ની આંખ્યુ રાતી છે.

પોતાના જ ફળિયામાં
ઓરમાન થઇને ગુજરાતી મા
કણસતા હૈયે રાહ જોવે છે
કોઇ દિવ્ય ૧૦૮ ના ઇંતજારમાં..!

આવો ઘાયલ થઇ ગયેલી
ગુજરાતીને ફરી સજીવન કરીએ,
બેઠી કરીએ, પ્રેમથી પોંખીએ.

ગુજરાતી બોલીએ,
ગુજરાતી વાંચીએ,
 એક સાચા
ગુજરાતી તરીકે જીવીએ....
,,,,,😊
**********************

WhatsApp Collection 18

‘આગ ઉપર ચાલવાનું, નામ આ સંસાર છે
થઈ શકે જો એટલો, નિર્ણય તો બેડો પાર છે

વિશ્ર્વમાં કુદરતની લીલાનો, ભલા કયા પાર છે
તારી દૃષ્ટિ શું જુએ છે, એ ઉપર આધાર છે

સર્વથી તું શ્રેષ્ઠ છો, એ ગર્વમાં રહેતો નહીં
આપણાથી શ્રેષ્ઠ લોકો, જગમાં અપરંપાર છે

કોઈનું દિલ તોડવાની, વાત કરશો નહિ કદી
જીભ તો કાબૂમાં રાખો, જીભ ક્યાં તલવાર છે

ક્યાંથી આવે છે હવા, કેવો હવાનો રંગ છે
વિજ્ઞાનીઓને પૂછીએ કે, એનો ક્યો આકાર છે

કોણ પ્રગટાવે છે રાતે, આ કરોડો તારલા?
કો’અદીઠી આજ્ઞાનો, કેટલો સહકાર છે

કેટલો આભાર માનું, કેટલું વર્ણન કરું
આઝાદ મારા પર તો, ઈશ્ર્વરના ઘણો ઉપકાર છે.’
-કુતુબ આઝાદ⁠⁠⁠⁠
*********************
Lyrics of Pankaj Udhas Video sent by you.
दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना
दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना

दादा हैयात थे जब
 मिट्टी का एक घर था
 चोरों का कोई खटका
ना डाकुओं का डर था
 खाते थे रूखी सूखी
सोते थे नींद गहरी
 शामें भरी भरी थी
 आबाद थी दुपेहरी  संतोष था दिलों को
 माथे पे बल नही था
दिल में कपट नही था
 आँखों में छल नही था
थे लोग भोले भले
 लेकिन थे प्यार वाले
 दुनिया से कितनी जल्दी
सब हो गये रवाना
दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना

अब्बा का वक़्त आया
 तालीम घर में आई
अब्बा का वक़्त आया
 तालीम घर में आई
 तालीम साथ अपनी
 ताज़ा विचार लाई
आगे रवायतों से
 बढ़ने का ध्यान आया
 मिट्टी का घर हटा तो
 पक्का मकान आया
 दफ़्तर की नौकरी थी
 तनखा था सहारा  मालिक पे था भरोसा
हो जाता था गुज़ारा  पैसा अगर चेकम था
फिर भी ना कोई गम था
 कैसा भरा पूरा था
अपना ग़रीब खाना
दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना

अब मेरा दौर है यह
कोई नही किसी का
अब मेरा दौर है यह
कोई नही किसी का
हर आदमी अकेला
हर चेहरा अजनबी सा
 आँसू ना मुस्कुराहट  जीवन का हाल ऐसा
अपनी खबर नही है
माया का जाल ऐसा
 पैसा है मर्तबा है
 इज़्ज़त विकार भी है
 नौकर हैं और चाकर  बंगला है कार भी है
ज़र पास है ज़मीन है
 लेकिन सुकून नही है
 पाने के वास्ते कुछ
क्या क्या पड़ा गवाना
दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना

आए आने वाली नस्लों
आए आने वेल लोगों  भोगा है हमने
 जो कुछ
वो तुम कभी ना भोगो
जो दुख था साथ अपने
 तुमसे करीब ना हो
 पीड़ा जो हुँने झेली
 तुमको नसीब ना हो
जिस तरह भीड़ में हम
 ज़िंदा रहे अकेले
वो ज़िंदगी की महफ़िल  तुमसे ना कोई ले ले
तुम जिस तरफ से गुज़रो
मेला हो रोशनी का
रास आए तुमको मौसम
 एक्कीसवी सदी का
हम तो सुकून को तरसे
तुम पर सुकून बरसे
 आनंद हो दिलों में
 जीवन लगे सुहाना

दुख सुख था एक सबका
अपना हो या बेगाना
एक वो भी था ज़माना
एक यह भी है ज़माना.
************************
છોકરાઓને સમજાવવામાં ધ્યાન રાખો...

એક મેજર ના છોકરા ને એના પિતાજી એ કહયુ : બેટા કોઇ તારુ નામ પુછે તો વધારા મા કહેવુ કે હુ ભવાનીસીંગ મેજર નો પુત્ર છુ

એની માતા ને ના ગમ્યુ બેટા આ ઘમંડ કહેવાય આવુ ના કહેવાય

ઘરે મહેમાન આવ્યા ; બેટા તુ ભવાનીસીંગ નો દીકરો ને?

બેટા એ જવાબ આપ્યો ;  પપ્પા તો હા પાડે છે પણ મમ્મી ના કહે છે
🤣🤣🤣
***************************
Lovely poem.  just superb 👍👍

कहाँ पर बोलना है
और कहाँ पर बोल जाते हैं।
जहाँ खामोश रहना है
वहाँ मुँह खोल जाते हैं।।

कटा जब शीश सैनिक का
तो हम खामोश रहते हैं।
कटा एक सीन पिक्चर का
तो सारे बोल जाते हैं।।

नयी नस्लों के ये बच्चे
जमाने भर की सुनते हैं।
मगर माँ बाप कुछ बोले
तो बच्चे बोल जाते हैं।।

बहुत ऊँची दुकानों में
कटाते जेब सब अपनी।
मगर मज़दूर माँगेगा
तो सिक्के बोल जाते हैं।।

अगर मखमल करे गलती
तो कोई कुछ नहीँ कहता।
फटी चादर की गलती हो
तो सारे बोल जाते हैं।।

हवाओं की तबाही को
सभी चुपचाप सहते हैं।
च़रागों से हुई गलती
तो सारे बोल जाते हैं।।

बनाते फिरते हैं रिश्ते
जमाने भर से अक्सर।
मगर जब घर में हो जरूरत
तो रिश्ते भूल जाते हैं।।

कहाँ पर बोलना है
और कहाँ पर बोल जाते हैं।
जहाँ खामोश रहना है
वहाँ मुँह खोल जाते हैं।।
***********************
Couldn't stop sharing this one...

Gujju wrote this
English Love Letter :

Maari Deer Usha Ben, 

U r que tea, luv lee, no tea, on nest, attract thief, cheer fool, soup pub & u r very pre tea

Taro lower, 

Come less bhai...
😂😂😂😜
*********************

WhatsApp Collection 17

किस्सा रफ़ काॅपी का📓
_________

              हर सब्जेक्ट की काॅपी अलग अलग बनती थी,
परंतु एक काॅपी ऐसी थी जो हर सब्जेक्ट को सम्भालती थी।
उसे हम रफ़ काॅपी कहते थे।



यूं तो रफ़ काॅपी  का मतलब खुरदुरा होता है।

परंतु वो रफ़ काॅपी हमारे लिए बहुत कोमल होती थी।

कोमल इस सन्दर्भ में कि उसके पहले पेज पर हमें कोई इंडेक्स नहीं बनाना होता था, न ही शपथ लेनी होती थी कि, इस काॅपी का एक भी पेज नहीं फाडे़ंगे या इसे साफ रखेंगे।


                उस काॅपी पर हमारे किसी न किसी पसंदीदा व्यक्तित्व का चित्र होता था।

उस काॅपी के पहले पन्ने पर सिर्फ हमारा नाम होता था और आखिरी पन्नों पर अजीब सी कला कृतियां, राजा मंत्री चोर सिपाही या फिर पर्ची वाले क्रिकेट का स्कोर कार्ड।

उस रफ़ काॅपी में बहुत सी यादें होती थी।


जैसे अनकहा प्रेम,
अनजाना सा गुस्सा,
कुछ उदासी,
कुछ दर्द,


हमारी रफ काॅपीमें ये सब कोड वर्ड में लिखा होता था
जिसे कोई आई एस आई
या
सी आई ए डिकोड नहीं कर सकती थी।


 उस पर अंकित कुछ शब्द, कुछ नाम कुछ चीजें ऐसी थीं, जिन्हें मिटाया जाना हमारे लिए असंभव था।


 हमारे बैग में कुछ हो या न हो वो रफ़ काॅपी जरूर होती थी। आप हमारे बैग से कुछ भी ले सकते थे पर वो रफ़ काॅपी नहीं।


हर पेज पर हमने बहुत कुछ ऐसा लिखा होता था जिसे हम किसी को नहीं पढ़ा सकते थे।


             कभी कभी ये भी होता था कि उन पन्नों से हमने वो चीज फाड़ कर दांतों तले चबा कर थूक दिया था क्योंकि हमें वो चीज पसंद न आई होगी।


समय इतना बीत गया कि, अब काॅपी ही नहीं रखते हैं।


रफ़ काॅपी जीवन से बहुत दूर चली गई है,


 हालांकि अब बैग भी नहीं रखते हैं कि रफ़ काॅपी रखी जाए।


              वो खुरदुरे पन्नों वाली रफ़ काॅपी अब मिलती ही नहीं।


हिसाब भी नहीं हुआ है बहुत दिनों से, न ही प्रेम का न ही गुस्से का, यादों की गुणा भाग का समय नहीं बचता।


अगर कभी वो रफ़ काॅपी  मिलेगी उसे लेकर बैठेंगे,

फिर से पुरानी चीजों को खगांलेगें,

हिसाब करेंगे और
आखिरी के पन्नों पर राजा, मंत्री, चोर, सिपाही खेलेंगे।


वो 'नटराज' की पेन्सिल, वो 'चेलपार्क' की स्याही, वो महंगा 'पायलेट' का पेन और जैल पेन की लिखाई।

वो सारी ड्राइंग, वो पहाड़, वो नदियां, वो झरने, वो फूल, लिखते लिखते ना जाने कब ख़त्म हुआ स्कूल।


 अब तो बस साइन करने के लिए उठती है कलम, पर आज न जाने क्यों वो नोटबुक का वो आखिरी पन्ना याद आ गया जैसे उस काट - पीट में छिपा कोई राज ही टकरा गया।


        जीवन में शायद कहीं कुछ कम सा हो गया। पलके भीगी सी है, कुछ नम सा हो गया। आज फिर वक्त शायद कुछ थम सा गया।


क्या आपको याद है आपकी वो रफ़ काॅपी📙
***********************
કોઈના આંસુ લૂછવાની
મજા કંઈક ઔર છે,

બા ને ઓછું સંભળાય છે,
પણ કેમછો પૂછવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

ભલે પડખા ફેરવી ને સુતા હોઇએ
ઝગડા પછી અડધી રાતે ઉઠીને
ચાદર ઓઢાડવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

હા વઢસે હજી ને ગુસ્સો પણ કરશે
અને કંઈ બોલી પણ નહીં શકો,
પરંતુ કોઈને મનાવવાની ઉંમરે
પિતાથી રીસાવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

બાકી ભલે ભડભાદર થઇ ફરતા
હો આખા ગામમાં,
ક્યારેક
ભાંગી પડો તો માંના ખોળામાં
ડુસકા સાથે રડવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

નહીં ગળે મળી શકો હવે
કે નહીં એને વઢેલા શબ્દો
પાછા લઇ શકો,
બસ ભીની આંખે
બેનની રાખડીને ચૂમવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

કાયમ કંઈ ભેગો નથી રહેવાનો,
એને પણ એની જવાબદારીઓ છે,
દોસ્ત જયારે પણ મળે
બે ગાળ દઈ દેવાની
મજા કંઈક ઔર છે.

હા,દોસ્તોએ કાયમ
મારા આંસુઓને ખભો ધર્યો છે,
આમ તો
બધી અંગત વાતો છે
પણ કહી દેવાની
મજા કંઈક ઔર છે.
******************************
                        "ધડપણ નો બળાપો "

બાળકે દાદાને પૂછ્યું
"ધડપણ એટલે શું દાદુ?"

દાદા -- 'ચા' તારી મમ્મી (દાદા ના દીકરા ની વહુ ) ને સમય મળે ત્યારે બનાવે ને ત્યારે પીવા મળે તે ધડપણ.

- 'ચા' નો કપ લેતા હાથ ધ્રુજે તે ધડપણ.

- ધ્રુજતા હાથે 'ચા' પિતા થોડી ઢોળાય ને જાતે પોતું મારવું પડે નય તો તારી મમ્મી રાડું નાખશે તે ધડપણ.

- સવારમાં નાસ્તો કરવાનું બંધ થાય તે ધડપણ.

- નાહી ધોઈને તૈયાર થઈને બહાર વહ્યું જવાનું ને જમવા ટાણે ઘેર આવાનું તે ધડપણ.

- બપોરે જમીને સૌથી ઉપર પતરા વાળીને પંખા વગર ની રૂમમાં 4 વાગીયા સુધી ઊંધ આવે કે ના આવે પડ્યું રેવાનું તે ધડપણ.

- ને પછી નીચે ઉતરીને બહાર જતા હોઈયે ત્યારે નીચે છોકરા ને તેની મમ્મી નાસ્તો કરતા હોય પણ જોઈને રાજી થવાનું ને પેટ ને મનાવી લેવાનું ને સાંજ સુધી બહાર રેવાનું તે ધડપણ.

- અન્તે દાદાએ કહયું કે બેટા "ધડપણ બોવ ખરાબ છે કોઈને કરચલી વાળી ચામડી ને ધ્રુજતા હાથમાં રસ જ નથી સૌને લીસ્સી ચામડીમાં જ રસ છે પણ તું ચામડી ને નો જોતો હો બેટા અંદર હજી એક જુવાન દાદો જીવે છે જેને રોજ સાંજે ૫ વાગે ભૂખ લાગે છે

 (હજી તો બોવ બધું દાદુએ કીધું દીકરાને પણ અમુક તો લખવામાં પણ મોઢું ફેરવીને અથવા હાથ માં રૂમાલ રાખી ને લખવું પડે તેવું છે)

-અજ્ઞાત
*******************
એક સાંજે મળવું છે તમને !

ટેબલ પર વેર વિખેર પડેલી મારી જાતને બંને હાથે સમેટીને તમારામાં ક્યાંક ગોઠવી દેવાનો ઈરાદો છે. જગ્યા છે ને તમારામાં ?

ટચ સ્ક્રીનના સ્પર્શથી ટેવાઈ ગયેલા ટેરવાંઓને મારે સંવેદનાઓના ટ્યુશનસ કરાવવા છે. મોબાઈલની ટચ સ્ક્રીન મારા ટેરવાંઓ માટે રેફ્રીજરેટર જેવું કામ કરે છે. ટેરવાંઓ થીજી ગયા છે. મારા ટેરવાંઓને તમારામાં થોડું ઓગળવું છે. એક સાંજે મળવું છે તમને.

મારા ખોદકામ વખતે પાયામાં મેં થોડી એકલતા વાવેલી. તે જુઓને આજે વળી મારામાં ખાલીપો ઉગ્યો છે. સાંભળ્યું છે તમારામાં મેળો ભરાય છે. આ ખાલીપાને થોડી વાર ચકડોળમાં બેસાડવો છે. આ જાતને આંગળીએથી છુટ્ટા પડીને થોડી વાર તમારી જાતમાં ભળવું છે. એક સાંજે મળવું છે તમને.

આંખોમાં આ વર્ષે પણ વરસાદ થયો નહિ. કેટલાય વર્ષોથી આંખોમાં દુષ્કાળ પડેલો છે. તમે તો જાદૂગર છો. તમને મળીશ તો કદાચ તમે આંખોમાં થોડા દરિયાઓ નાંખી દેશો. કેટલાય વર્ષોથી આંખોમાં ઉનાળો બેઠો છે. આંખોને થોડું પલળવું છે. એક સાંજે મળવું છે તમને.

આ કોરા કટ્ટ જીવતર પર એક ગઝલ લખાવવી છે. સાંભળ્યું છે તમે તો આંખોથી લખો છો. તમે લખેલી કવિતાઓ સાથે આ કાગળને પણ થોડું ઝળહળવું છે. એક સાંજે મળવું છે તમને.
-ડૉ.નિમિત ઓઝા
*******************
માનવીની તાકાત   નહીં"
 ----------------------------
પક્ષી બનાવે માળો,
         માનવી પણ બનાવે બંગલો,
તો પછી એ બે માં ભેદ શું ?
         પક્ષી પ્રતિવર્ષ બનાવે નવો માળો,
માનવીની એ તાકાત નહીં.....(1)

પક્ષી પ્રેમથી બચ્ચાં જણે;
        માનવીનો પણ એજ ક્રમ,
તો પછી એ બે માં ભેદ શું ?
        પાંખો ફૂટે,પક્ષી બંધનમુક્ત થાય,
માનવીની એ તાકાત નહીં.....(2)

નિજ શિશુ કાજ પક્ષી કણ કણ ભેગા કરે,
       માનવી નો પણ એજ ક્રમ,
તો પછી એ બે માં ભેદ શું ?
       કણ પણ માળે શોધ્યો ના જડે,
માનવીની એ તાકાત નહીં.....(3)

પેટ કાજે પક્ષીઓ દેશાવર ઉડે,
      માનવીનો પણ એ જ ક્રમ,
તો પછી એ બે માં ભેદ શું ?
      કણ મળે સંતુષ્ટ પક્ષીઓ આનંદે ઝૂમે,
માનવીની એ તાકાત નહીં.....(4)

જીવનના અંતે પક્ષી મરે,
          માનવી પણ મૃત્યુથી ડરે,
તો પછી એ બે માં ભેદ શું ?
       પક્ષી મૃત્યુનો ક્યાંય કકળાટ નહીં,
માનવીની એ તાકાત નહીં.....(5)
******************
તું એટલે ...
મારા માટે ન બનેલું મારુ નસીબ...

તું.......એટલે
મારી આવતીકાલનું જીવવાનું બહાનું ........

તું.....એટલે
મારામાંથી મારું બાદ થવું
ને મારામાં તારો સરવાળો ...........

તું......એટલે
ગમતીલી શેરીમાં ફરવાનું બહાનું .........

તું......એટલે
મારી આંખમાં આંજેલુ એક નામ .........

તું......એટલે
મારી ગમતી સફરનું પૂર્ણ વિરામ ...........

તું......એટલે
મારી હથેળીમાં રહેલી અદ્રશ્ય રેખા .........

તું......એટલે
શિયાળાના ગુલાબી તડકાનો પર્યાય .........

તું .....એટલે
મારા અસ્તિત્વમાંથી મારું ગાયબ થવું ........

તું......એટલે
મારા અસ્તિત્વનો પડછાયો .........

તું.....એટલે
કવિતાનું બીજું નામ .......

 તું....એટલે
પ્રાત:કાળે ઇશ્વર થી પણ પહેલા જે યાદ આવે એ

તું.....એટલે
મારો સમાનાર્થ.....

તું.....એટલે
મારી એકલતાનો સથવારો ....

તું.....એટલે
હર ચહેરામાં તને શોધતી મારી નજરનું બહાવરાપણુ ..

તું.....એટલે
મારા થાકનો વિસામો ...

તું...એટલે
હું ........
**************************

WhatsApp Collection 15

એડમીશનની જાળ

આંટી ઘુંટી એડમીશનની જાળ માં એવા જકડે છે
સરસ્વતીના કાંઠે બેસી માછલીઓ સૌ પકડે છે .

સાવ બની મા બાપ બિચારા ક્યાં ના ક્યાં જઈ  રખડે છે
સરસ્વતીના કાંઠે બેસી માછલીઓ સૌ પકડે છે .

પોતે સૌ  શિક્ષણના રાજા ને સીસ્ટમ  અંધેરી
કાં  તો સીધું ખિસ્સું કાપે, કાં તો લે ખંખેરી
કઈ રીતે  ડોનેશન દેશું ? એમાં વાસણ ખખડે છે
સરસ્વતીના કાંઠે બેસી માછલીઓ સૌ પકડે છે .

ડોક્ટર,એન્જીનીઅર,એમબીએ,બીસીએ, કે સીએ
નાટા,સીમેટ,ગેટ,કેટ સૌ લોહી મજાનું પીએ
જાણે કે સો બાજ વચાળે એક કબુતર ફફડે છે.
સરસ્વતીના કાંઠે બેસી માછલીઓ સૌ પકડે છે .

ક્યાં ગઈ વિદ્યા ? વ્હાલ ગયું ક્યાં ? ગુરુ શિષ્યનો નાતો ?
ના ના વિદ્યાપીઠ નથી આ કેવળ ધંધો થાતો
એક ખુણામાં ઉભો ઉભો વડલો એવું  બબડે છે.
સરસ્વતીના કાંઠે બેસી માછલીઓ સૌ પકડે છે .    

–કૃષ્ણ  દવે
*******************
બાકી જિંદગીથી કોઈ ફરિયાદ નથી ,
બસ છેલ્લે ક્યારે મજા આવી એ યાદ નથી,
વ્યસ્તતા એ માજા મૂકી છે બરાબર,
છેલ્લે ક્યારે રજા આવી એ યાદ નથી,
આંખના ખૂણા મેં સાફ કર્યા હતા કે ,
ખરી ગયું એ પાણી , એ યાદ નથી,
યાદ છે આપવાના કોને કેટલા મારે,
કેટલી છે ઉઘરાણી ,એ યાદ નથી,
આમ તો સતત હાસ્ય રાખું છું ચહેરા પર,
સાચ્ચે હસ્યો તો ક્યારે એ યાદ નથી,
જે વરસાદમાં હું ભીંજાયો હતો દિલથી,
એ વરસ્યો તો ક્યારે એ યાદ નથી,
જીવતા જીવતા ઈચ્છાઓને બધાની,
ક્યારે હું મને જ ભુલ્યો એ યાદ નથી,
ઉભો નથી કતારમાં તારા મંદિરેઈશ્વર,
પણ તને હું ભુલ્યો એવી ક્ષણ યાદ નથી,
****************************************
કચ્છી નૂતન વર્ષની લખ લખ વધાઈયા..!!
સહુ ને અષાઢી બીજ ની શુભકામનાઓ 💐🌸🌷
~~~~~~
ભાંભરું તોયે ભીંજવે ભાવે,
વણબોલાવ્યું દોડતું આવે
હોય ભલે ના આંખની ઓળખ,
તાણ કરીને જાય એ તાણી,
વાહ રે ‘ઘાયલ’ કચ્છનું પાણી !
જાય હિલોળા હરખે લેતું,
હેતની તાળી હેતથી દેતું.
હેત હરખની અસલી વાતું,
અસલી વાતું જાય ન નાણી,
વાહ રે ‘ઘાયલ’ કચ્છનું પાણી !
આગવી બોલી બોલતું જાયે,
પંખી જેમ કલ્લોલતું જાયે,
ગુંજતું જાયે ફૂલનું ગાણું,
વેરતું જાયે રંગની વાણી,
વાહ રે ‘ઘાયલ’ કચ્છનું પાણી !
સ્નેહનું પાણી શૂરનું પાણી,
પોતના પ્રચંડ પૂરનું પાણી,
હસતું રમતું રણમાં દીઠું,
સત અને સિન્દૂરનું પાણી,
વાહ રે ‘ઘાયલ’ કચ્છનું પાણી !
– અમૃત ‘ઘાયલ’
**********************************
એક સુંદર છોકરી એક મેડિકલ સ્ટોરની બહાર ઘણી વારથી ઊભી હતી.
મેડિકલ સ્ટોરમાં ગીરદી ઓછી થવાની તે રાહ જોતી હતી.
.
સ્ટોરનો માલિક તેને શંકાની નજરે જોતો હતો.
થોડીક વાર પછી સ્ટોરમાં ગીરદી ઓછી થઈ.
.
એટલે તે સુંદર છોકરી મેડિકલ સ્ટોરની અંદર ગઈ અને એક સેલ્સમેનને ખૂણામાં બોલાવ્યો.....
સ્ટોરનો માલિક સાવધ થઈને એ તરફ જોવા લાગ્યો.

છોકરીએ હળવેકથી પર્સમાંથી એક કાગળ કાઢ્યો અને સેલ્સમેનના હાથમાં આપીને બોલી,
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
'ભાઈ, મારા લગ્ન એક ડોક્ટર સાથે નક્કી થયા છે. આજે તેણે પહેલી વાર મને લવલેટર મોકલ્યો છે. જરા વાંચી બતાવોને...'
************************************************************
આંખો મારી ચૂવે હૈયું વરસે અનરાધાર
હવે તો મળવાનું વિચાર!

તું જે રોપી ગ્યો’તો એ ચંપો જો ફૂલ્યોફાલ્યો,
વાટ નીહારું હું, ને એ તારી વાટે પથરાયો,
અને હવે તો મે પણ વાવ્યો ડોલરીયો...સરકાર!
હવે તો મળવાનું વિચાર!

તું આવે તો સૂરજ ઘરના ટોડલીયે બેસાડું,
ચાંદલીયાના તેજે આખ્ખું આંગણીયું લિંપાવું,
પરસાળે મુકાવું રુડી પતંગીયાની હાર...
હવે તો મળવાનું વિચાર!

સાજણ સાજણ કરતા સૂક્યાં આંખડીયુના કૂવા,
'તું ભૂલ્યો' વિચારે મારા થરથર કાંપે રુંવા
સાચ્ચેસાચ્ચું કહું? તું મારા શ્વાસ તણો ધિરધાર...

હવે તો મળવાનું વિચાર!!!!!!
******************************************

Whatsapp Collection 16

જોઈ દાદાને દાદીનું વ્હાલ, મારા મનમાં જાગ્યા'તા સવાલ.
હોળી ધૂળેટીને કેટલી છે વાર તોયે બેઉં ઉડાડે ગુલાલ?

દાદાને જોવા હોય ટીવીમાં ન્યુઝ અને દાદીને મનગમતી સીરિયલ
ટીવી છે એક અને જોનારા બે, છતાં સમજીને કાઢ્યો છે હલ

જુએ છે એક ત્યારે બીજું સૂઈ જાય, કોઈ ખીજે નહીં બેઉં ખુશહાલ
દાદાનો ગુસ્સો હો સાતમે આસમાન ત્યારે દાદીમા પેસે પાતાળ

દાદી રિસાઈને લઈ લે અબોલા ત્યારે દાદા સમજાવે હેતાળ
બેઉં જણ જાણે છે કંઈ રીતે રમવું તે, એક બને તીર બીજું ઢાલ

દાદીમા દાદાના મમ્મી થઈ જાય અને દાદાજી દાદીના પપ્પા
વ્હાલે કરે ને વળી વઢવાયે લાગે ને બાંકડે બેસીને મારે ગપ્પા

બંને જણ જાણે છે વઢવાનું ક્યારે અને ક્યારે કરવાનું હોય વહાલ
દાદાજી કોઈ દિવસ ભૂલી ન જાય જૂની ઘડિયાળે ચાવી દેવાનું

વહેલા ઉઠીને રોજ દાદીમા ફાડે છે જૂના તારીખિયાનું પાનું
જીવે ગઈકાલ ને જુએ મહાકાલને, જીવતરની આ કેવી કમાલ!

ઝાલીને હાથ બેઉં રસ્તો ઓળંગે ને અળગા ન થાય સ્હેજ એકે
ચાલતા જુઓ તો તમને આવે ન ખ્યાલ આમાં ચાલે છે કોણ કોના ટેકે?

આઘેથી જુઓ તો ડગમગતાં લાગે પણ ભીતરથી મનગમતી ચાલ
મને સમજાયું શું છે આ વ્હાલ, હવે મારા પ્રશ્નો થઈ ચાલ્યા ગુલાલ

રંગના ઉત્સવ પંચાંગે શોધે એના જીવતરને પીડે સવાલ
તુષાર શુકલ
**********************
સવાલ :
 વાયદાથી નહીં બાંધુ તને,
જાણું છું ફરી જઇશ તું..

દોસ્તી ના તાંતણે ગૂંથીશ તને,
બોલ પછી કયા જઇશ તું ?
*********
જવાબ :

જાણું છુ તુ #પ્રેમ કરે છે અનહદ મને....
પણ એ પ્રેમને #જતાવીશ નહીં તો શું કામનું???

જાણું છું તુ #લાગણી નો દરિયો છે, @/
પણ તારી લાગણી એક મોજું મારા સુધી પહોંચે નહીં તો શું કામનું ???

વાદળ સમ છું તુ અસીમ આકાશનુ,
પણ તારો પ્રેમ મને #ભીંજવે નહીં તો શું કામનું ???

ક્યારેક તો તુ શબ્દોથી જતાવ #પ્રેમ,
આમ #મૌન રહીશ તો શું કામનું ???

સમજુ તો છુ તારી #મૌન અનહદ #લાગણી,
પણ એ મને #મહેસુસ ના થાય તો શું કામનું ???
*****************
                        અદભૂત શિક્ષિકા, અદભૂત લિસ્ટ !!

એક દિવસ એક શિક્ષિકા બહેને નવમાં ધોરણના વિદ્યાર્થીઓને બે મોટા કાગળમાં પોતાના ક્લાસના વિદ્યાર્થીઓના નામ લખવા કહ્યું. દરેક નામની સામે તેમ જ નીચે બે લીટી ખાલી રાખવાનું કહ્યું. વિદ્યાર્થીઓને નવાઈ લાગી. થોડીક ઇન્તેજારી પણ થઇ કે બહેન શું કરવા માંગે છે ?

શિક્ષિકા બહેને ત્યારબાદ દરેક વિદ્યાર્થીના નામની સામે જે તે વિદ્યાર્થીના સૌથી સારા ગુણો વિષે બધાને યાદ આવે તેટલું લખવાનું કહ્યું. દરેકે દરેક વિદ્યાર્થીના સદગુણને યાદ કરીને લખવામાં બધા વિદ્યાર્થીઓને ખાસ્સી વાર લાગી. આવા નવતર પ્રયોગનો આનંદ પણ આવ્યો. ક્લાસનો બાકીનો સમય પણ આજ કામમાં પૂરો થયો. શાળા છૂટ્યા બાદ દરેકે પોતાનું લખાણ શિક્ષિકા બહેનને સુપરત કરીને વિદાય લીધી.

અઠવાડિયાના અંતે શિક્ષિકાબહેને દરેક વિદ્યાર્થીના નામવાળો એક એક કાગળ તૈયાર કર્યો. પછી તેના પર દરેક વિદ્યાર્થીએ તેના વિષે શું સરસ લખ્યું છે તેની યાદી તૈયાર કરી. સોમવારે ફરીથી ક્લાસ મળ્યો ત્યારે તેમણે દરેકને પોતાના નામવાળું લિસ્ટ આપ્યું. દરેક વિદ્યાર્થી આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઇ ગયો. દરેકના મોઢેથી આનંદના ઉદગારો સરી પડ્યા.

અરે ! ભગવાન ! બધા મારા વિષે આટલું સરસ વિચારે છે ?……

દરેકના હૃદયમાં મારા માટે આટલું બધું સન્માન હશે ? આવું તો મેં ક્યારેય સપને પણ વિચારેલું નહીં !…..

બધા મને આટલું ચાહતા હશે તેની કલ્પના પણ મેં ક્યારેય નહોતી કરી…….!!
આંખમાં આંસુ સાથે દરેક વિદ્યાર્થી આવા ઉદગારો વ્યક્ત કરતો ગયો. પોતાનું મહત્વ બીજાને મન આટલું બધું હશે એ કોઈના માનવામાં જ નહોતું આવતું ! એ દિવસ પૂરો થયો. ત્યારબાદ બધા જ વિદ્યાર્થીઓ એકબીજા સાથે હળીમળીને જ રહ્યા. કોણે કોના વિષે શું લખ્યું હતું તે કોઈ જાણતું ન હતું. એટલે બાકીના વર્ષો દરેક જણે બીજાની લાગણી ન દુભાય તેનો બરાબર ખ્યાલ રાખ્યો.

મહીનાઓ વીતી ગયા. આ વાત પણ ભુલાઈ ગઈ.

ઘણા વર્ષો પછી એ જ શહેરનો એક વિદ્યાર્થી વિયેટનામની લડાઈમાં માર્યો ગયો. એનું નામ માર્ક. એનું શબ ગામમાં લાવવામાં આવ્યું. દેશને ખાતર ખપી જનાર જવાંમર્દને શ્રદ્ધાંજલિ આપવા લોકો ઉમટી પડ્યા. પેલાં શિક્ષિકા બહેન પણ તેમાં સામેલ હતા. જયારે તેમણે અશ્રુભરી આંખે – મારા વ્હાલા વિદ્યાર્થી ! – એમ કહીને કોફીન ઉપર ફૂલો વેર્યા ત્યારે બાજુમાં ઉભેલ એક અન્ય સૈનિક નજીક આવ્યો.

ધીમેથી તેમણે કહ્યું – શું તમે જ માર્કના નવમાં ધોરણના ક્લાસટીચર છો મેડમ ?

હા, કેમ ? – શિક્ષિકા બહેન ને આશ્ચર્ય થયું.

ના, કંઈ નહીં. માર્ક તમારા વિષે હંમેશા ખૂબ જ કહેતો રહેતો. તમને એ હંમેશા અતિ આદરથી યાદ કરતો.

ત્યારપછી ત્યાં હાજર રહેલા સમુદાયમાં થોડીક ગુસપુસ શરુ થઇ ગઈ.

અંતિમ ક્રિયા પતી ગયા પછી પ્રાર્થના માટે બધા એકઠા થયા. ત્યારે એક સજ્જન પેલાં શિક્ષિકા બહેનની પાસે આવ્યા અને અત્યંત માનપૂર્વક બોલ્યા – નમસ્તે ! તમે જ માર્કના નવમાં ધોરણના કલાસ ટીચર છોને ?

જુઓ, માર્ક મરાયો ત્યારે એના ખિસ્સામાંથી અ કાગળ મળેલો. એના પર માર્કે પોતાના હાથે લખેલું છે કે ‘ નવમાં ધોરણના અતિઆદરણીય કલાસ ટીચર તરફથી મળેલી સર્વોત્તમ ભેટ.’

સેલોટેપ વડે ઠેકઠેકાણેથી ચોંટાડેલો એ કાગળ કેટલી બધી વખત ખોલેલો અને ફરીથી ગડી વળાયેલો હશે એ એની સ્થિતિ પરથી સ્પષ્ટ દેખાઈ આવતું હતું. કાગળ જોઇને શિક્ષિકા બહેન ગળગળા થઇ ગયા. એ પેલો જ કાગળ હતો જે એક દિવસ એમણે ક્લાસના દરેક વિદ્યાર્થીને એમના અંગે બીજા વિદ્યાર્થીઓ શું સરસ વિચારે છે તે નોંધીને આપેલો.

બહેન !….. માર્કની જ બેરેકમાં સાથે રહેલો અન્ય એક સૈનિક બોલ્યો. – માર્ક હંમેશા કહેતો કે આ કાગળ એના જીવનની સૌથી અમૂલ્ય ભેટ હતી.

એ જ સમયે એક અન્ય યુવતી ત્યાં આવી. બોલી. – હા બહેન ! મારા પતિએ પણ એમનો આવો જ કાગળ મઢાવીને ફ્રેમ કરાવીને ઘરમાં રાખ્યો છે !

અરે મારા પતિએ તો અમારા લગ્નના આલબમમાં સૌથી પ્રથમ પાને આવો જ કાગળ લગાવ્યો છે !

અને હું તો હંમેશા માર્કની જેમ જ આ કાગળ મારા ગજવામાં જ રાખું છું. મારી જિંદગીની પણ એ એક કિંમતી ભેટ છે !

અન્ય એક યુવકે પોતાના ખિસ્સામાંથી એવો જ એક કાગળ કાઢીને બધાને બતાવ્યો.

વાતાવરણમાં અહોભાવથી ભરેલી શાંતિ છવાઈ ગઈ. આંખમાં આંસુ અને આદરથી ત્યાં ઉપસ્થિત દરેક વ્યક્તિ પેલાં શિક્ષિકા બહેનને જોઈ રહી. હવે રડવાનો વારો શિક્ષિકા બહેનનો હતો. દરેક વિદ્યાર્થીના માથે હાથ મૂકીને એ ખૂબ જ રડ્યા.

-અનુ. ડો. આઈ. કે. વીજળીવાળા

એક નાનકડો પ્રસંગ જીવનને કેવો વળાંક આપી શકે ? બીજા લોકોએ આપણા માટે કહેલા થોડાક સરસ શબ્દો આપણી જિંદગીને સુંદર ઘાટ આપી દેતા હોય છે. આપણે હંમેશા બીજા અંગે વાત કરતા કે બોલતા આટલો જ ખ્યાલ રાખીએ તો ખાતરીથી એ લોકો એ શબ્દોને મઢાવીને જ રાખવાના……!

આપણે આપણા મિત્રો, સ્નેહીઓ તેમ જ સગાવહાલાઓને કહીએ કે આપણે એમને કેટલા ચાહિયે છીએ, આપણા માટે એ લોકો ખૂબ જ મહત્વના છે, આપણે એમને ખૂબ જ આદરથી જોઈએ છીએ, એ લોકોના ક્યાં સદગુણો આપણને પ્રેરણા આપે છે અને મુશ્કેલીના સમયમાં માર્ગદર્શન પણ આપે છે…….

ચાલો, ખૂબ મોડું થાય તે પહેલાં દુનિયાને કહી દઈએ કે અમે તને ખૂબ જ ચાહીએ છીએ…….!!!
***********************************************