Whatsapp Collection 29

જયારે ખુદની વેદના કોઈ લખીને મુકતું હશે,
ત્યાં સાંભળી વાહ વાહ કેવું એને ખૂંચતું હશે.?
***********************
આવ તો ઇન્કાર નથી
ન આવ ને તો ફરીયાદ નથી
આ તો દોસ્તો ની મહેફીલ છે
ને વિતેલા દિવસો ની યાદ છે

આવ તો તારી મોજથી આવજે
કોઇ કંકુ ચોખા થી વેલકમ નહી કરે
પણ હૈયાના હેતથી તને તૂંકારે બોલાવીને
તુ જેવો છો તેવો સ્વીકાર જરૂર કરશે

તુ આવશે તો જરૂર થી ગમશે
તુ નહી આવે તો યાદ જરૂરથી આવશે
આ તો દોસ્તો ની મહેફીલ છે
ને વિતેલા દિવસોની યાદ છે

તુ આવ તો એકલો આવજે
તારા મોભાને મુકીને આવજે
કારણ કે આ મહેફીલ તો તને
તુકારાથી ઓળખનારા મીત્રોની છે

એટલે જ કહુ છુ દોસ્ત
તુ 'તુ' થઇને આવજે
આ તો દોસ્તોની મહેફીલ છે
ને વિતેલા દિવસોની યાદ છે.

મળવાનુ મન થાય તેવા તારા
આ તો લંગોટીયા મીત્રો છે
તારી વેદનામા ભાગ પડાવશે
અને તારા સુખમા ઉમેરો કરશે

તેવા મીત્રોને મળવા માટે ગમે તેવુ
કામ છોડીને પણ આવવુ જરૂરથી
આ તો દોસ્તોની મહેફીલ છે
ને વિતેલા દિવસોની યાદ છે.
*********************
પ્રેમ આપવો હોય તો આપો....
બાકી ઉપકાર નથી જોઈતો,

દિલથી આપો એટલે બહુ થઇ ગયું....
લેખિત કરાર નથી જોઈતો.

જીવન બહુ સરળ જોઈએ....
મોટો કારભાર નથી જોઈતો

કોઈ અમને સમજે એટલે બસ....
કોઈ ખોટો પ્રચાર નથી જોઈતો.

એકાદ પ્રેમાળ માણસ પણ ચાલે....
આખો પરિવાર નથી જોઈતો.

નાનું અમથું ઘર ચાલે....
બહુ મોટો વિસ્તાર નથી જોઈતો,

ચોખ્ખા દિલનો કોઈ ગરીબ ચાલે....
લુચ્ચો માલદાર નથી જોઈતો.

મ્હો પર બોલતો મિત્ર ચાલે....
પાછળથી ચુગલી કરનાર નથી જોઈતો,

ચાર પાચ આત્મીય દોસ્ત ચાલે....
આખો દરબાર નથી જોઈતો.

રોગ ભરેલું શરીર ચાલે....
મનનો કોઈ વિકાર નથી જોઈતો.

જે કહેવું હોય એ સ્પષ્ટ કહો....
એકેય શબ્દ અધ્યાહાર નથી જોઈતો.

કવિતા ફોર્વડ ન કરો તો કઈ નહિ....
પણ ગમ્યા નો ઢોંગ નથી જોઈતો.!!!!😊😊😊
**************************************
ધીરે ધીરે એવું
કંઇક સમજાય  છે,
કાળ ગુપચુપ
ઘણું લૂંટતો જાય છે,

કહીયે દિલ ની વાતો
એવા માણસો,
ચુપ થતા જાય છે,
ગુમ થતા જાય છે,

શ્વાસ થી યે નિકટ
જે હતા અબઘડી,
આંખ થી સાવ
ઓઝલ થતા જાય છે,

ડગ સ્વયંભૂ વળી ને
જતા જે તરફ,
એ ઘરો તૂટતા
ખૂટતા જાય છે,

કોણ જાણે કયો
શાપ લાગી ગયો,
લીલાછમ માણસો
રણ થતા જાય છે,

જે ઘરો માં જઈ
સહેજ હળવા થતા,
બારણાં એ બધા
બંધ થતા જાય છે,

ભાઈ કહેતા'તા
સાચું તમે,
સ્થાન હળવાશ ના
કમ થતા જાય છે..!!
*****************
MAA 🙏💐🙏

રાત આંખોમાં ઉગી, લંબાઈ ગઈ,
બા ગઈ ને વારતા વિખરાઈ ગઈ.

આબરુ ઘરની પછી ઢંકાઈ ગઈ
બાપુજી થઈ બા બધે ફેલાઈ ગઈ

સૌને ભેગા રાખવાની જીદમાં,
સૌમાં થોડી થોડી બા વહેંચાઈ ગઈ.

મારું પહેરણ આખું હોવું જોઈએ,
બાની સાડી થીંગડે વીંટાઈ ગઈ.

છાપરું લઈને સમય ચાલ્યો ગયો,
બા છબી થઈ ભીંતમાં મૂકાઈ ગઈ.

બા મને તુંકારથી બોલાવતી,
બા જતાં મોટાઈ પણ રોપાઈ ગઈ.

વિષ્ણુ તારો શંખ બા ક્યાંથી ફૂંકે?
બાની ફૂંકો ચૂલા પર વપરાઇ ગઈ.

બા તો કેવળ જિંદગી જીવતી હતી,
ને મને એમાં ગીતા સમજાઈ ગઈ.

એક સરખી બા બધાંની જોંઉ છું,
એમ લાગે દિવ્યતા પથરાઈ ગઈ.

હુંય ઈશ્વરને ભજી લઉ છું હવે,
બા ગઈ ને બંદગી બદલાઈ ગઈ
🙏💐🌷🙏
************************
કવિતા લઈને માથા પર,
મરીઝ નાચે છે રસ્તા પર

સગીર ,શયદા અને નાઝીર
બધા બેઠા છે હીંચકા પર

કવિ આસીમની વાટે ,
લીલા ઉભી છે કાંઠા પર

ગનીના શે'ર બંધાયા ,
પ્રભુની ગાઢ શ્રદ્ધા પર

અનીલ બંધાય છે રસ્તો ,
હવે માણસના મરવા પર

તખલ્લુસ શૂન્ય રાખે છે ,
અલી ઈશ્વરની ઈસ્લાહ પર

ખુમારી છોડે નહી ઘાયલ
જીવે છે એ જ ટેકા પર

પત્યો બેફામનો મક્તા
મરણના પ્રિય મુદ્દા પર

ર.પા સોનલને શોધે છે
હજી યે જૂની જગ્યા પર

ગઝલ પણ દાદ આપે છે
ચિનુ મોદીના ઠસ્સા પર

વતનની ધૂળ ઉડીને ,
પડી આદીલના મક્તા પર

મનોજની યાદ આવી ગઈ ,
પડી જ્યાં દ્રષ્ટિ પીંછા પર

અદમ ગુજલીશમાં બોલે ,
અરુઝની સાચી વ્યાખ્યા પર

જલનને લાખ પ્રશ્નો છે ,
ઉપરવાળાની ઈચ્છા પર

અહી એક શ્યામ,સાધુ છે ,
લખે બસ ખાસ મોકા પર

ગઝલ ઠપકારી મારે છે ,
ખલીલ લોકોના કહેવા પર

બધા સહમત થયા અંતે ,
કવિ મિસ્કીનની ચર્ચા પર

-ઈશ
************************