साथ साथ जो खेले थे बचपन में,
वो दोस्त अब थकने लगे है...
किसीका पेट निकल आया है,
किसीके बाल पकने लगे है...
सब पर भारी ज़िम्मेदारी है,
सबको छोटी मोटी कोई बीमारी है...
दिनभर जो भागते दौड़ते थे,
वो अब चलते चलते भी रुकने लगे है...
पर ये हकीकत है,
सब दोस्त थकने लगे है...
किसी को लोन की फ़िक्र है,
कहीं हेल्थ टेस्ट का ज़िक्र है...
फुर्सत की सब को कमी है,
आँखों में अजीब सी नमीं है...
कल जो प्यार के ख़त लिखते थे,
आज बीमे के फार्म भरने में लगे है...
पर ये हकीकत है
सब दोस्त थकने लगे है...
देख कर पुरानी तस्वीरें,
आज जी भर आता है...
क्या अजीब शै है ये वक़्त भी,
किस तरहा ये गुज़र जाता है...
कल का जवान दोस्त मेरा,
आज अधेड़ नज़र आता है...
ख़्वाब सजाते थे जो कभी ,
आज गुज़रे दिनों में खोने लगे है...
पर ये हकीकत है
सब दोस्त थकने लगे है...
😌😌😊😊😊
*****************************
અભિપ્રાય --- (Opinion)
તમે પરસેવે રેબઝેબ છો , ખુબ તરસ લાગી છે પણ ક્યાંય પાણી નથી મળે તેમ , એવામાં તમે
એક ઝાડના છાયાંમાં થાક ખાવા ઉભા રહો છો !
ત્યાં જ સામે થી એક મકાનના પહેલા માળની બારી ખુલે છે અને તમારી અને તે વ્યક્તિની આંખો મળે છે.
તમારી હાલત જોઇને તે વ્યક્તિ તમને પાણી જોઇએ છે?
તેવો ઇશારો કરે છે .
હાલ તમને એ વ્યક્તિ કેવો લાગે ?
------આ તમારો પહેલો અભિપ્રાય છે
તે વ્યક્તિ નીચે આવવાનો ઇશારો કરીને બારી બંધ કરે છે . 15 મિનિટ થવા છતાંય નીચેનો દરવાજો નથી ખુલતો !
હવે તે વ્યક્તિ પ્રત્યે તમારો અભિપ્રાય શો ?
---- આ તમારો બીજો અભિપ્રાય છે .
થોડીવાર પછી દરવાજો ખુલે અને તે વ્યક્તિ એમ કહે કે " મને વિલંબ થવા માટે માફ કરજો , પણ તમારી હાલત જોઇને મને પાણી કરતાં લીંબુનું સરબત આપવું યોગ્ય લાગ્યું માટે થોડી વધુ વાર લાગી ".
હવે તે વ્યક્તિ વિષે તમારો અભિપ્રાય શો* ?
---- યાદ રાખજો કે હજુ તો પાણી કે શરબત કાંઇ મલ્યું નથી ને તમારો ત્રીજો અભિપ્રાય મનમાં જ રાખો.
હવે જેવું તમે સરબત જીભને લગાવો છો ત્યાં જ તમને ખ્યાલ આવે કે તેમાં ખાંડ જરા પણ નથી ! !!
*હવે તે વ્યક્તિ તમને કેવો લાગે???
એક સામાન્ય પ્રસંગ માં પણ જો આપણો અભિપ્રાય આટ્લો ખોખલો અને સતત બદલાતો હોય તો આપણે કોઇનો પણ અભિપ્રાય આપવાને લાયક સમજવા જોઈએ કે નહી ?
હકીકતે દુનિયા માં એટલું સમજાણું કે જો તમારી અપેક્ષાના ચોખટામાં બંધ્બેસતું વર્તન સામેની
વ્યક્તિ કરે તો તે સારી,
નહીં તો તે ખરાબ.
– બરોબર ને?
******************************
કલરવ કરતી,જીવન જીવતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
થતું હશે એને પણ દુઃખ જયારે કોઈ માળો તોડે,
પણ હસતી રહી ફરીથી એ તણખલા જોડે,
મુશ્કેલીઓને પડકાર આપતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
શોધવાને અન્ન, તે આમતેમ ઊડતી,
નાના દેહની ક્યારેય ન ફરિયાદ કરતી,
આપ્યું જે કુદરતે, એ સ્વીકારતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
કઠિન મહેનત કરી એ ઉડવાનું શિખતી,
ઉંચાઈના ડર સામે આત્મવિશ્વાસથી જીતતી
ખુદ પર પૂરો વિશ્વાસ રાખતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
સમજાયું એટલું કે ઉંચાઈ એ પહોંચવા ખુદ ઉડવું પડે,
પાંજરેથી નીકળી પાંખોને વિસ્તરવું પડે
ગમે એ પરિસ્થિતિમાં પણ હસતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ.
************************************
ડોલરીયા દેશ માં રહેતી દિકરી દેશ માં રહેતા માતા પિતા ને મળવા બોલાવે છે. . પિતા ને મુંઝવણ થાય છે કે શું લઇ જવું. . ત્યારે દિકરી પત્ર લખે છે...
વિદેશ વસતા બાળકો (તમામ લોકો ) ને યાદ કરી આંખ નો ખુણો ભીનો કરવા ની મોસમ જેવું સુંદર કાવ્ય ...
કુંવરબાઇનું મામેરું
દીકરી ના આવ્યા હોંશીલા તેડા..
યુ.એસ.જાવાના કંઇ કર્યા કોડ..
મનમાં ઉગી મીઠી એક મૂંઝવણ,
લઇ શું જાવું દીકરી માટે?
નથી ત્યાં ક્શી યે ખોટ. સાયબી છલકે દોમદોમ……
ત્યાં કુંવરબાઇ ના મામેરા સમ .
લિસ્ટ આવ્યું લાંબુલચક…..!!.
અહીં ઝળહળતા પ્રકાશ ના ધોધ માં,
આંખ્યુ જાય અંજાય...
માટી ના કોડિયા ની મીઠી રોશની લાવજો,
ને વળી તુલસીકયારાની મઘમઘતી મંજરી..
હ્લ્લો ને હાય માં અટવાતી રહી,
જય જીનેન્દ્ર ના નાદ બે-ચાર લાવજો.
લાવજો છાબ ભરી કોયલના ટહુકા,
ને ઉષા ના પાલવમાંથી ઉગતા-
સૂરજ નો રાતોચોળ રંગ……..
ગોકુળ ની ગલીઓનો ગુલાલ અને,
'રજ વનરાવનની લાવજો…
ખોવાઇ ગયેલ જાત ને જોઇ શકું,
આયનો એવો એક લાવજો..
ગુણાકાર-ભાગાકાર કરી કરી,
ગણિત થઇ ગયું હવે પાકું,
ડોલરિયા આ દેશમાં…
વહાલના સિક્કા બે-ચાર વીણી લાવજો.
'કેમ છો બેટા'?કોઇ ન પૂછતું ભીના કંઠે,
આંસુ લૂછવાને ટીસ્યુ નહી,પાલવ તારો લાવજો.
સગવડિયા આ પ્રદેશ માં ..
લાવજો હાશકારી નવરાશ,
ને છાંટજૉ કુટુંબમેળા ના કંકુછાંટણા………..
મસમોટા આ મારા મકાન ને..
ઘર બનાવવાની રીતો જરુર લાવજો,
ઉપરથી તો છઇએ લીલાછમ્મ..
પણ મૂળિયાં તો એની માટી ને તરસે…..
પરફયુમ –ડીઓ નહીં.
ભીની માટી ની ભીનાશ ભરી લાવજો
થોડું લખ્યું ,જાજું કરી વાંચજો,
વેલાવેલા આવી હેતના હલકારા આલજો..
*************************
गर्मी की छुट्टी में कही कोई समर कैंप नहीं होते थे,
पुरानी चादर से छत के कोने पर ही टेंट बना लेते थे ,
क्या ज़माना था जब ऊंगली से लकीर खींच बंटवारा हो जाता था,
लोटा पानी खेल कर ही घर परिवार की परिभाषा सीख लेते थे।
मामा , मासी , बुआ, चाचा के बच्चे सब सगे भाई लगते थे, कज़िन क्या बला होती है कुछ पता नही था।
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कंचे, गोटियों, इमली के चियो से खजाने भरे जाते थे,
कान की गर्मी से वज़ीर , चोर पकड़ लाते थे,
सांप सीढ़ी गिरना और संभलना सिखलाता था,
कैरम घर की रानी की अहमियत बतलाता था,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
पुरानी पोलिश की डिब्बी तराजू बन जाती थी ,
नीम की निंबोली आम बनकर बिकती थी ,
बिना किसी ज़द्दोज़हद के नाप तोल सीख लेते थे ,
साथ साथ छोटों को भी हिसाब -किताब सिखा देते थे ,
माचिस की डिब्बी से सोफा सेट बनाया जाता था ,
पुराने बल्ब में मनीप्लान्ट भी सजाया जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कापी के खाली पन्नों से रफ बुक बनाई जाती थी,
बची हुई कतरन से गुडिया सजाई जाती थी ,
रात में दादी-नानी से भूत की कहानी सुनते थे , फिर
डर भगाने के लिये हनुमान चालीसा पढते थे,
स्लो मोशन सीन करने की कोशिश करते थे ,
सरकस के जोकर की भी नकल उतारते थे ,
सीक्रेट कोड ताली और सीटी से बनाया जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कोयल की आवाज निकाल कर उसे चिढ़ाते थे,
घोंसले में अंडे देखने पेड पर चढ जाते थे ,
गरमी की छुट्टी में हम बड़ा मजा करते थे ,
बिना होलिडे होमवर्क के भी काफी कुछ सीख लेते थे ,
शाम को साथ बैठ कर हमलोग देखा जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था......
जैसा भी था मेरा - तेरा बचपन बहुत हसीन था।
यादे कल की , बीते पल की
*************************
એકલા સાંજે બગીચે બેસવું શું ચીજ છે ?
બાંકડો શું ચીજ છે ? બુઢઢા થવું શું ચીજ છે ?
ચીજવસ્તુ થઈ ગયેલી આંખને પૂછી જુઓ
સાવ ખાલીખમ સડકને તાકવું શું ચીજ છે ?
કઈ તરસ છે એ કે એને આમ પાલવવી પડે ?
રોજ આખેઆખું છાપું પી જવું શું ચીજ છે ?
રોજ એનાં એ જ સાલાં ફેફસાં વેંઢારવાં
રોજ એનું એ જ જીવ પર આવવું શું ચીજ છે ?
ગોળ ચશ્માં, ગોળ દિવસો, ગોળ ઝળઝળિયાં, રમેશ
ગોળ રસ્તા, ગોળ જીવે હાંફવું શું ચીજ છે ?
વિશ્વ સામે જીભ આખી હોડમાં મૂકવી, રમેશ
હોડ શું છે ? હાર શું છે ? ઝૂઝવું શું ચીજ છે ?
--- રમેશ પારેખ
****************************
वो दोस्त अब थकने लगे है...
किसीका पेट निकल आया है,
किसीके बाल पकने लगे है...
सब पर भारी ज़िम्मेदारी है,
सबको छोटी मोटी कोई बीमारी है...
दिनभर जो भागते दौड़ते थे,
वो अब चलते चलते भी रुकने लगे है...
पर ये हकीकत है,
सब दोस्त थकने लगे है...
किसी को लोन की फ़िक्र है,
कहीं हेल्थ टेस्ट का ज़िक्र है...
फुर्सत की सब को कमी है,
आँखों में अजीब सी नमीं है...
कल जो प्यार के ख़त लिखते थे,
आज बीमे के फार्म भरने में लगे है...
पर ये हकीकत है
सब दोस्त थकने लगे है...
देख कर पुरानी तस्वीरें,
आज जी भर आता है...
क्या अजीब शै है ये वक़्त भी,
किस तरहा ये गुज़र जाता है...
कल का जवान दोस्त मेरा,
आज अधेड़ नज़र आता है...
ख़्वाब सजाते थे जो कभी ,
आज गुज़रे दिनों में खोने लगे है...
पर ये हकीकत है
सब दोस्त थकने लगे है...
😌😌😊😊😊
*****************************
અભિપ્રાય --- (Opinion)
તમે પરસેવે રેબઝેબ છો , ખુબ તરસ લાગી છે પણ ક્યાંય પાણી નથી મળે તેમ , એવામાં તમે
એક ઝાડના છાયાંમાં થાક ખાવા ઉભા રહો છો !
ત્યાં જ સામે થી એક મકાનના પહેલા માળની બારી ખુલે છે અને તમારી અને તે વ્યક્તિની આંખો મળે છે.
તમારી હાલત જોઇને તે વ્યક્તિ તમને પાણી જોઇએ છે?
તેવો ઇશારો કરે છે .
હાલ તમને એ વ્યક્તિ કેવો લાગે ?
------આ તમારો પહેલો અભિપ્રાય છે
તે વ્યક્તિ નીચે આવવાનો ઇશારો કરીને બારી બંધ કરે છે . 15 મિનિટ થવા છતાંય નીચેનો દરવાજો નથી ખુલતો !
હવે તે વ્યક્તિ પ્રત્યે તમારો અભિપ્રાય શો ?
---- આ તમારો બીજો અભિપ્રાય છે .
થોડીવાર પછી દરવાજો ખુલે અને તે વ્યક્તિ એમ કહે કે " મને વિલંબ થવા માટે માફ કરજો , પણ તમારી હાલત જોઇને મને પાણી કરતાં લીંબુનું સરબત આપવું યોગ્ય લાગ્યું માટે થોડી વધુ વાર લાગી ".
હવે તે વ્યક્તિ વિષે તમારો અભિપ્રાય શો* ?
---- યાદ રાખજો કે હજુ તો પાણી કે શરબત કાંઇ મલ્યું નથી ને તમારો ત્રીજો અભિપ્રાય મનમાં જ રાખો.
હવે જેવું તમે સરબત જીભને લગાવો છો ત્યાં જ તમને ખ્યાલ આવે કે તેમાં ખાંડ જરા પણ નથી ! !!
*હવે તે વ્યક્તિ તમને કેવો લાગે???
એક સામાન્ય પ્રસંગ માં પણ જો આપણો અભિપ્રાય આટ્લો ખોખલો અને સતત બદલાતો હોય તો આપણે કોઇનો પણ અભિપ્રાય આપવાને લાયક સમજવા જોઈએ કે નહી ?
હકીકતે દુનિયા માં એટલું સમજાણું કે જો તમારી અપેક્ષાના ચોખટામાં બંધ્બેસતું વર્તન સામેની
વ્યક્તિ કરે તો તે સારી,
નહીં તો તે ખરાબ.
– બરોબર ને?
******************************
કલરવ કરતી,જીવન જીવતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
થતું હશે એને પણ દુઃખ જયારે કોઈ માળો તોડે,
પણ હસતી રહી ફરીથી એ તણખલા જોડે,
મુશ્કેલીઓને પડકાર આપતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
શોધવાને અન્ન, તે આમતેમ ઊડતી,
નાના દેહની ક્યારેય ન ફરિયાદ કરતી,
આપ્યું જે કુદરતે, એ સ્વીકારતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
કઠિન મહેનત કરી એ ઉડવાનું શિખતી,
ઉંચાઈના ડર સામે આત્મવિશ્વાસથી જીતતી
ખુદ પર પૂરો વિશ્વાસ રાખતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ
સમજાયું એટલું કે ઉંચાઈ એ પહોંચવા ખુદ ઉડવું પડે,
પાંજરેથી નીકળી પાંખોને વિસ્તરવું પડે
ગમે એ પરિસ્થિતિમાં પણ હસતા શીખવી ગઈ,
એક ચકલી મને જીવન જીવતા શીખવી ગઈ.
************************************
ડોલરીયા દેશ માં રહેતી દિકરી દેશ માં રહેતા માતા પિતા ને મળવા બોલાવે છે. . પિતા ને મુંઝવણ થાય છે કે શું લઇ જવું. . ત્યારે દિકરી પત્ર લખે છે...
વિદેશ વસતા બાળકો (તમામ લોકો ) ને યાદ કરી આંખ નો ખુણો ભીનો કરવા ની મોસમ જેવું સુંદર કાવ્ય ...
કુંવરબાઇનું મામેરું
દીકરી ના આવ્યા હોંશીલા તેડા..
યુ.એસ.જાવાના કંઇ કર્યા કોડ..
મનમાં ઉગી મીઠી એક મૂંઝવણ,
લઇ શું જાવું દીકરી માટે?
નથી ત્યાં ક્શી યે ખોટ. સાયબી છલકે દોમદોમ……
ત્યાં કુંવરબાઇ ના મામેરા સમ .
લિસ્ટ આવ્યું લાંબુલચક…..!!.
અહીં ઝળહળતા પ્રકાશ ના ધોધ માં,
આંખ્યુ જાય અંજાય...
માટી ના કોડિયા ની મીઠી રોશની લાવજો,
ને વળી તુલસીકયારાની મઘમઘતી મંજરી..
હ્લ્લો ને હાય માં અટવાતી રહી,
જય જીનેન્દ્ર ના નાદ બે-ચાર લાવજો.
લાવજો છાબ ભરી કોયલના ટહુકા,
ને ઉષા ના પાલવમાંથી ઉગતા-
સૂરજ નો રાતોચોળ રંગ……..
ગોકુળ ની ગલીઓનો ગુલાલ અને,
'રજ વનરાવનની લાવજો…
ખોવાઇ ગયેલ જાત ને જોઇ શકું,
આયનો એવો એક લાવજો..
ગુણાકાર-ભાગાકાર કરી કરી,
ગણિત થઇ ગયું હવે પાકું,
ડોલરિયા આ દેશમાં…
વહાલના સિક્કા બે-ચાર વીણી લાવજો.
'કેમ છો બેટા'?કોઇ ન પૂછતું ભીના કંઠે,
આંસુ લૂછવાને ટીસ્યુ નહી,પાલવ તારો લાવજો.
સગવડિયા આ પ્રદેશ માં ..
લાવજો હાશકારી નવરાશ,
ને છાંટજૉ કુટુંબમેળા ના કંકુછાંટણા………..
મસમોટા આ મારા મકાન ને..
ઘર બનાવવાની રીતો જરુર લાવજો,
ઉપરથી તો છઇએ લીલાછમ્મ..
પણ મૂળિયાં તો એની માટી ને તરસે…..
પરફયુમ –ડીઓ નહીં.
ભીની માટી ની ભીનાશ ભરી લાવજો
થોડું લખ્યું ,જાજું કરી વાંચજો,
વેલાવેલા આવી હેતના હલકારા આલજો..
*************************
गर्मी की छुट्टी में कही कोई समर कैंप नहीं होते थे,
पुरानी चादर से छत के कोने पर ही टेंट बना लेते थे ,
क्या ज़माना था जब ऊंगली से लकीर खींच बंटवारा हो जाता था,
लोटा पानी खेल कर ही घर परिवार की परिभाषा सीख लेते थे।
मामा , मासी , बुआ, चाचा के बच्चे सब सगे भाई लगते थे, कज़िन क्या बला होती है कुछ पता नही था।
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कंचे, गोटियों, इमली के चियो से खजाने भरे जाते थे,
कान की गर्मी से वज़ीर , चोर पकड़ लाते थे,
सांप सीढ़ी गिरना और संभलना सिखलाता था,
कैरम घर की रानी की अहमियत बतलाता था,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
पुरानी पोलिश की डिब्बी तराजू बन जाती थी ,
नीम की निंबोली आम बनकर बिकती थी ,
बिना किसी ज़द्दोज़हद के नाप तोल सीख लेते थे ,
साथ साथ छोटों को भी हिसाब -किताब सिखा देते थे ,
माचिस की डिब्बी से सोफा सेट बनाया जाता था ,
पुराने बल्ब में मनीप्लान्ट भी सजाया जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कापी के खाली पन्नों से रफ बुक बनाई जाती थी,
बची हुई कतरन से गुडिया सजाई जाती थी ,
रात में दादी-नानी से भूत की कहानी सुनते थे , फिर
डर भगाने के लिये हनुमान चालीसा पढते थे,
स्लो मोशन सीन करने की कोशिश करते थे ,
सरकस के जोकर की भी नकल उतारते थे ,
सीक्रेट कोड ताली और सीटी से बनाया जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था.
कोयल की आवाज निकाल कर उसे चिढ़ाते थे,
घोंसले में अंडे देखने पेड पर चढ जाते थे ,
गरमी की छुट्टी में हम बड़ा मजा करते थे ,
बिना होलिडे होमवर्क के भी काफी कुछ सीख लेते थे ,
शाम को साथ बैठ कर हमलोग देखा जाता था ,
घर छोटा ही सही पर प्यार से गुजारा हो जाता था......
जैसा भी था मेरा - तेरा बचपन बहुत हसीन था।
यादे कल की , बीते पल की
*************************
એકલા સાંજે બગીચે બેસવું શું ચીજ છે ?
બાંકડો શું ચીજ છે ? બુઢઢા થવું શું ચીજ છે ?
ચીજવસ્તુ થઈ ગયેલી આંખને પૂછી જુઓ
સાવ ખાલીખમ સડકને તાકવું શું ચીજ છે ?
કઈ તરસ છે એ કે એને આમ પાલવવી પડે ?
રોજ આખેઆખું છાપું પી જવું શું ચીજ છે ?
રોજ એનાં એ જ સાલાં ફેફસાં વેંઢારવાં
રોજ એનું એ જ જીવ પર આવવું શું ચીજ છે ?
ગોળ ચશ્માં, ગોળ દિવસો, ગોળ ઝળઝળિયાં, રમેશ
ગોળ રસ્તા, ગોળ જીવે હાંફવું શું ચીજ છે ?
વિશ્વ સામે જીભ આખી હોડમાં મૂકવી, રમેશ
હોડ શું છે ? હાર શું છે ? ઝૂઝવું શું ચીજ છે ?
--- રમેશ પારેખ
****************************
